ช่วงนี้คนกรุงในพระนครฯต้องเก็บตัวเพราะเป็นเมืองที่มีจุดเสี่ยงสูง ผู้คนงดออกจากบ้านโดยไม่จำเป็น ทำให้สถานที่ต่างๆเงียบเหงาและซบเซา ซึ่งไม่คิดฝันว่าจะมีบรรยากาศเช่นนี้ในเมืองหลวง เมืองที่มีความเจริญไม่น้อยหน้ากว่าประเทศอื่นใด
หากย้อนไปในอดีตอันแสนยาวนานยุคสมัยที่มีรถลากหรือรถรางสัญจรบนถนนที่มีรถไม่มากมายนักผู้คนเดินไปมาอย่างสุขสบาย สู่การพัฒนาเป็นประเทศที่เจริญรุ่งเรืองตามยุคสมัย การรับวัฒนธรรมตะวันตกเข้ามาอย่างแพร่หลายทำให้อาคารบ้านเรือนเปลี่ยนจากรูปแบบเดิมเป็นอาคารรูปแบบตะวันตกต่างๆทิ้งร่องรอยให้น่าศึกษาค้นคว้าไม่ว่าจะเป็นด้านสถาปัตยกรรมหรือด้านโบราณคดีและอื่นๆ
เมื่อเข้าสู่โลกยุคดิจิทัล ยุคที่มีความทันสมัยความเจริญก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีทำให้เกิดเป็นนวัตกรรมต่างๆที่ทันสมัยเพื่อสนองความต้องการและความสะดวกสบายของชีวิต บางสิ่งเกิดขึ้นด้วยความตั้งใจแต่บางสิ่งอาจเกิดจากการซ่อนเร้นหรือแอบแฝงไว้กับอดีตเพื่อหวนรำลึกถึงความอภิรมย์ ทำให้เกิดเป็นเสน่ห์และความผูกพันที่ยากจะลืมเลือน
ไม่ว่าจะยุคสมัยใดก็ไม่มีความอ้างว้างว้าเหว่ดังเช่นในปัจจุบัน จากบนทางเท้าริมสองข้างทางถนนที่มีคนเดินพลุกพล่าน หรือบนถนนที่มีรถติดจนทำให้การสัญจรเคลื่อนตัวไปอย่างช้าๆ กลับกลายเป็นความอ้างว้างว่างเปล่า ร้านค้าหรือห้างสรรพสินค้าที่คนเดินกันอย่างเนืองแน่นปัจจุบันเงียบเหงาจนแทบไม่มีคนเดิน สิ่งต่างๆเหล่านี้จะถูกบันทึกไว้เป็นประวัติศาสตร์ที่ต้องจดจำ ของคนรุ่นเก่าเพราะไม่เคยพบเห็นในชีวิตที่ผ่านมา และการเผชิญกับความเจ็บปวดแห่งการสูญเสียในหลายสิ่งที่คนรุ่นใหม่ได้สัมผัส ซึ่งจะถูกบันทึกเป็นความทรงจำอันแสนโหดร้ายและเตรียมตัวเข้าสู่วิถีใหม่ที่ต้องใช้ชีวิตอย่างรอบคอบในยุคสมัยใหม่ “ยุค นิวนอลมอล”อย่างแท้จริง
ครั้งนี้ได้รับความอนุเคราะห์จากคุณ ดรุณี สิงห์พัฒนากุล เป็นผู้ถ่ายทอดเรื่องราวสนุกๆ อันที่จริงคุณดรุณีเคยให้สัมภาษณ์ใน The Renewal มาแล้วครั้งหนึ่งแต่ในครั้งนี้คุณดรุณีจะมาเล่าเรื่องราวอันน่าสนใจผ่านการบันทึกจากการเดินออกกำลังกายหมื่นก้าวในตอนเช้าของทุกวัน แต่เป็นที่น่าเสียดายที่ต้องหยุดกิจกรรมอันเเสนสนุกนี้เพราะอะไรทุกคนคงทราบดี
คุณดรุณี เกิดเเละเติบโตที่กรุงเทพฯอาศัยในบ้านพักที่อยู่รวมกันเป็นครอบครัวใหญ่ใจกลางกรุงบริเวณถนนนครสวรรค์ย่านนางเลิ้ง ชีวิตที่แวดล้อมท่ามกลางลูกหลานในบ้านหลังใหญ่ทำให้มีความสุขและสนุกสนาน เพราะมีหลายรุ่นหลายเจนเนอเรชั่น ทั้งเด็ก วัยรุ่น วัยทำงานและวัยเกษียณ ในทุกเช้าของแต่ละวัน คุณดรุณีจะชวนสมาชิกในบ้านเดินออกกำลังกาย โดยมีเป้าหมายเพื่อสุขกายสุขใจและอิ่มท้อง การออกกำลังกายในตอนเช้าจะทำให้ร่างกายสดชื่นและปลอดโปร่ง การรำลึกถึงความงดงามของอดีตและเห็นวิถีของคนกรุงฯทำให้เกิดความภาคภูมิใจ ส่วนการได้ลิ้มรสอาหารหรือของอร่อยๆในอดีตยามเช้าทำให้ฟินยิ่งนัก
การเดินออกกำลังกายหมื่นก้าวของคุณดรุณีได้บันทึกเรื่องราวต่างๆผ่านภาพสวยๆและเขียนคำบรรยายสั้นๆให้เข้าใจและสนุกสนานชวนติดตามโดยเขียนลงในเฟสบุ๊คส่วนตัวเป็น Series ชื่อ “Walk with us” ในหลายตอน แต่ขอคัดมาเฉพาะตอน เดินฟินๆในถิ่นทรงวาด เพื่อระลึกถึงความงดงามของวันวาน ผ่านการเป็นอยู่ในปัจจุบันที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงที่ต้องเผชิญกับการปรับตัวครั้งสำคัญในอนาคตข้างหน้า
Walk with us
ตอนเดินฟินๆในถิ่นทรงวาด
การเดินในวันนี้แทบจะไม่มีเป้าหมายเลยเพราะเดินกันจนเกือบหมดแล้ว งั้นขอเดินผ่านถนนเดิมๆอีกสักครั้งเพราะอยากออกกำลังกาย เดินผ่านวัดสระเกศตรงไปถึงถนนทางแยกขวามือไปสะพานพุทธ ซ้ายมือเข้าถนนจักรวรรค์ เราไม่เคยเดินเข้าไปในถนนนี้เลย ถนนเล็กๆส่วนมากจะเป็นบ้านพักอาศัย รูปทรงของอาคารสวยงามมาก
เมื่อเดินมาเรื่อยๆทะลุถึงถนนทรงวาดมองไปทางขวาจะเป็นท่าน้ำที่สำคัญคือท่าน้ำราชวงค์เพราะในอดีตเป็นหนึ่งในท่าน้ำที่เต็มไปด้วยเรือน้อยใหญ่มากมายเนื่องจากเป็นย่านการค้าที่สำคัญแห่งหนึ่งของคนกรุง แต่เราได้แค่มองไกลๆและเดินเข้าสู่ถนนทรงวาด
ถนนทรงวาดมีตึกเก่าที่งดงามมากมาย แต่หากบอกว่าตึกเก่าเหล่านี้เป็นตึกเก่าที่สวยที่สุดตั้งแต่เคยเห็นมาก็ว่าได้ เพราะรายละเอียดต่างๆของตัวอาคารยังคงอยู่ค่อนข้างสมบูรณ์ ไม่ว่าจะเป็นไม้หน้าต่าง เชิงชายหรือแม้กระทั่งลูกกรงระเบียง ตึกหนึ่งที่น่าสนใจคือตึกที่อยู่มุมถนนเป็นตึกเก่ารูปแบบโคโลเนียลที่มีซุ้มประตูและหน้าต่างด้านบนคล้ายรูปแบบโกธิคที่ผสมผสานกันอย่างลงตัว ทำให้เห็นถึงความคลาสสิคของผู้ออกแบบในอดีต และถ้าจำไม่ผิดเคยมีคนบอกว่าตึกนี้เรียกว่า “ตึกแขก”เพราะเป็นตึกที่เคยเป็นร้านขายผ้าที่มาจากอินเดีย
หากพูดถึงถนนทรงวาด มีบันทึกเป็นหลักฐานว่ารัชกาลที่ 5 ท่านทรงเป็นผู้วาดหรือเขียนแนวของถนนเส้นนี้ลงบนแผนที่ด้วยพระองค์เองเพื่อลดความแออัดของบ้านเรือนย่านสำเพ็ง ดังนั้นจึงเป็นที่มาของถนนทรงวาดที่ถูกบันทึกไว้ทำให้สำนึกในพระกรุณาธิคุณอย่างหาที่สุดมิได้
สองฟากฝั่งของถนนเส้นนี้ยังเต็มไปด้วยบ้านไม้เรือนแถวและอาคารพาณิชย์เก่าแก่ซึ่งส่วนใหญ่จะผสมผสานระหว่างงานศิลปะไทย ศิลปะตะวันตก เเละศิลปะจีนเข้าด้วยกัน ทำให้เห็นร่องรอยแห่งอารยธรรมและเรื่องราวที่แฝงไว้ในอดีตที่รุ่งเรืองแห่งหนึ่งของกรุงเทพฯ ในขณะที่เดินและซึมซับกับบรรยากาศโดยรอบแล้วมีความสุขไม่เหน็ดเหนื่อยเลยแม้แต่น้อย
อาคารต่างๆโดยรอบส่วนใหญ่จะเป็นร้านค้าที่มีของทุกสิ่งเลยก็ว่าได้ตั้งแต่สิ่งของเครื่องใช้ ทั้งของอุปโภคบริโภคครบครัน เนื่องจากสิ่งของต่างๆเหล่านี้มีที่มาทั้งจากเมืองจีน อินเดียและอื่นๆ
เดินชื่นชมถนนทรงวาดพบอาคารต่างๆที่วาดภาพลงบนกำแพงซึ่งที่นี่ได้กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของโครงการแสดงผลงานศิลปะบนกำแพง BUKRUK Street Art ซึ่งมีทั้งศิลปินชาวไทยและชาวต่างประเทศหลายประเทศเข้าร่วมในโครงการ ใครที่ชอบงาน Street Art แบบเก๋ๆมาชมได้ที่ถนนทรงวาดซึ่งมีผลงานให้ชมอยู่ 3 ผลงานใน 2 แห่งคือบริเวณกำแพงซอยคลองถมประทุมคงคา หน้าวัดประทุมคงคาราชวรวิหาร เป็นภาพรถจักรยาน และที่ลานจอดรถตู้เหลืองสำเพ็งเป็นภาพช้าง แต่น่าเสียดายที่อีกหนึ่งบริเวณเก็บภาพไม่ทันเพราะเดินเพลินเลยมาเสียก่อน
เดินเพลินมาจนถึงเยาวราชมีรถน้อยกว่าปกติมากจนนึกไม่ถึงว่าจะมีบรรยากาศเช่นนี้ที่เยาวราช ร้านอาหารหลายร้านที่เปิดรอลูกค้าแต่ก็แทบไม่มีคนเลยน่าสงสารยิ่งนัก ในที่สุดก็เดินไปเรื่อยๆจนถึงบ้านรวมก้าวที่เดินนับๆเเล้วได้หมื่นกว่าก้าว เราต้องแข็งแรงเพื่อสู้กับโรคภัยอันเลวร้ายนี้
การเดินออกกำลังกายสำหรับผู้สูงวัย นับว่าเป็นสิ่งดีเพราะนอกจากจะทำให้ร่างกายเเข็งแรงและมีสุขภาพดีแล้ว หากเดินและเก็บบันทึกสิ่งต่างๆไปด้วยจะทำให้เกิดความคิดและรำลึกถึงอดีตอันสวยงาม ไม่แน่อาจช่วยให้สมองได้ทำงานลดความเป็นคนช่างลืมก็ได้ใครจะรู้ ลองออกมาเดินสัมผัสบรรยากาศยามเช้ากันแต่ไม่ใช่ในช่วงนี้แน่นอน เพราะภาพที่เห็นและบรรยากาศที่เป็นมันเกินคำบรรยายจริงๆ ขอให้ทุกคนปลอดภัยค่ะ
เรื่องและภาพ
ดรุณี สิงห์พัฒนากุล
คิดว่า การออกกำลังกายคือพลัง การออกพลังคือจิตใจ
เรียบเรียง
จารุนันท์ เชาวน์ดี
คิดว่า ชีวิตอย่าหยุดนิ่งถ้าไม่วิ่งก็ต้องเดิน ทำวัยเกษียณให้มีค่าดีกว่าปล่อยเวลาไปวันๆ
จัดหน้าเว็บไซต์โดย
พลอยไพลิน จันกุนา อายุน้อย ร้อยอาชีพ